سال‌های سال روال معمول برای سنجش توانایی و استعداد کودکان استفاده از واژه‌هایی مانند باهوش و کودن بود. این برچسب‌ها هم اکثراً در مدارس به آنها زده می‌شد. برای مثال با حل یک مسئله ریاضی و رسیدن به جواب صحیح و یا درست نوشته املای کلمه‌ها یک نفر فردی باهوش تلقی می‌شد. در عین حال این روش گاهی برای آنهایی که توانایی‌هایی خاص و حتی فوق‌العاده داشتند، جواب نمی‌داد. اگر دانش‌آموزی به فکر حل مسئله از راهی دیگر بود و یا مسائل را از جهتی دیگر می‌دید، اغلب به او فردی بی استعداد می‌گفتند.
در حال حاضر به جای استفاده از آن واژه‌ها، بیشتر به این نکته توجه می‌شود که هر کودکی استعدادهایی خاص خود دارد. لذا باید برای هر کودکی مشخص شود که استعدادهای اصلی در چه مواردی است و در کجا ضعف وجود دارد.
خوشبختانه برای اینکه متوجه علایق فرزندانتان شوید به آزمایش خاص و یا گرانی نیاز ندارید. کافی است او را بدون اینکه به او بگویید برای انجام کار مورد علاقه‌اش آزاد بگذارید و تحریک کنید. سپس فقط به او نگاه کنید.
معمولاً والدین دوست دارند که فرزندانشان در کار خاصی موفق شوند. از طرف دیگر بچه‌ها هم تمایل شدیدی دارند که رضایت والدینشان را به دست آورند. این مسئله منجر می‌شود که آنها به مدت طولانی مشغول کاری شوند که هیچ علاقه‌ای به آن ندارند. این کار باعث می‌شود که گاهی بچه‌ها از کاری که به آن علاقه دارند و یا از استعدادهایشان باز بمانند. برای فهمیدن علایق و استعدادهای ذاتی کودکان، فقط کافی است نگاه کنیم که در اوقاتی که آنها مجبور به راضی کردن هیچ کسی نیستند، چه کاری انجام می‌دهند.
برای این کار 5 راه ساده وجود دارد.
·        به بازی کودکتان نگاه کنید: آیا کودکانتان در شرایط معمول به بازی‌های گروهی تمایل دارند و یا فعالیت‌های انفرادی؟ آنها دوست دارند که جست و خیز کنند و یا اینکه ساکت در جایی بنشینند؟ توست دارد اول از همه سراغ چه کاری رود؛ نقاشی یا فوتبال و یا کامپیوتر؟ تمام این موارد به شما ایده‌ای درباره استعدادهای کودکتان می‌دهد.
·        اجازه انتخاب واقعی به او بدهید: این طبیعی است که شما دوست دارید کودکتان شاگرد ممتاز باشد. لذا او را در کلاس زبان ثبت نام می‌کنید. اما آیا مهارت یادگیری زبان استعداد واقعی اوست؟! شاید مهارت او در طراحی است. آیا به این دقت کرده‌اید؟ حداقل به او پیشنهاد دهید که اگر این کلاس را دوست نداشت، بعد از مدتی می‌تواند کلاس دیگری برای خود انتخاب کند.
·        به علایق او احترام بگذارید: شاید شما فکر کنید که رفتن به کلاس نقاشی وقت تلف کردن است. اما نباید با کودکتان اینطور صحبت کنید. بهتر است بگویید: «من فکر می‌کردم تو دوست داری زبان یاد بگیری!» در صورتی که به علاقه و استعداد او با دیده احترام نگاه نکنید، فقط تمایل او به دنبال کردن استعدادهایش را از بین می‌برد.
·        تشویق کردن را فراموش نکنید: اگر کودکتان از مدرسه برگردد و وسایل خود را به گوشه‌ای پرت کند تا یک داستان بنویسد، شما چه عکس‌العملی نشان می‌دهید؟ اگر بخواهد یک ساعت را صرف نقاشی کردن و یا طراحی یک جدول بکند چطور؟ باید او را تشویق کنید و در کنارش حرکت کنید. اجازه ندهید خلاقیت او از بین برود.
·        خودتان را فراموش کنید: دلیل بی‌تمایلی بچه‌ای نسبت به کاری که شما دوست دارید انجام دهد، شما نیستید. شما نباید علایق و استعدادهای خود را به فرزندانتان تحمیل کنید. بچه‌ها با راهنمایی و کمک شما می‌توانند انتخاب‌های خوبی انجام دهند. به آنها اعتماد کنید.